In hun streven naar een gesloten keten voor cannabis omarmen burgemeesters in Nederland binnen de commissie-Schneider het Spaanse voorbeeld van de Cannabis Social Club (CSC). Maar nader beschouwd is dat niet meer dan holle politieke retoriek. En slecht voor de schatkist!

De burgemeesters roepen op om de cannabisverkoop vergaand te reguleren. Daartoe publiceerden zij een ‘Position paper cannbisbeleid’  waarin zij oproepen om de productie en verkoop van cannabis in een gesloten keten onder te brengen, die natuurlijk intensief moet worden gereguleerd door de overheid.

Burgemeesters apen idee van Epicurus na

Het pleidooi is van dezelfde strekking als de gedachten die de Stichting Epicurus Foundation al jaren propageert. Deze denktank wil een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat ter regulering van de hele cannabisketen, dus van stekkie tot stickie. De burgemeesters van de Commissie Schneider hebben duidelijk hun hele verhaal afgekeken van het rapport ‘De Transparante Keten’. In dit verhaal zijn coffeeshops juist onderdeel van de oplossing en daarin ligt het verschil met de burgemeesters.

Modder gooien naar coffeeshops

Coffeeshops worden door de burgemeesters afgeserveerd  als loketten van de georganiseerde misdaad:

‘Een deel van de coffeeshops heeft zich ontwikkeld tot grootschalige en op de internationale markt georiënteerde verkooppunten, soms met nauwe banden met de georganiseerde criminaliteit’, aldus de burgemeesters.

Gotspe

Deze beschuldiging staat in schril contrast met de bescherming die strafrechters coffeeshophouders bieden. Op deze manier stellen de rechters de overheid verantwoordelijk voor het ontstaan van criminele organisaties na 40 jaar halfslachtig gedoogbeleid. Dat is niet minder dan een gotspe.

Goed voor de schatkist

Coffeeshops zijn maatschappelijk geaccepteerde bedrijven die bakken belasting betalen. Wiet en hasj zijn goed voor de schatkist, zo luidt de samenvatting van een uitspraak op www.rechtspraak.nl.

De burgemeesters stellen daarentegen zonder enig bewijs coffeeshops op één lijn met de georganiseerde misdaad. Naar hun motieven blijft het gissen. Het is goedkope retoriek teneinde in vol galop het nieuwe politieke stokpaardje van de Cannabis Social Club te berijden.

Rechterlijke macht meer genuanceerd

De rechterlijke macht toont zich aanzienlijk meer genuanceerd en realistisch. Terwijl de burgemeesters daarentegen  zonder enige uitleg de meest ongenuanceerde en niet onderzochte beschuldigingen de wereld in slingeren.

Holle kretologie

De voorstellen lopen over van holle kretologie als ‘het failliet van het gedogen en de onhoudbaarheid van het beleid, ontoelaatbare overlast en de roep om een consistent landelijk beleidskader’.

Als cannabis in een gesloten keten wordt gekweekt en uitsluitend aan Cannabis Social Clubs wordt geleverd dan haal je een belangrijke afzetmarkt weg bij de georganiseerde misdaad, lees: de cannabisteler, is het uitgangspunt. Maar waarom CSC’s worden omarmd wordt niet uitgelegd.

Oude wijn in nieuwe zakken

Het hele verhaal van de burgemeesters is niets meer dan oude wijn in nieuwe zakken. De Commissie Van de Donk wordt er ook nog bijgehaald met het rapport uit 2009. Coffeeshops moeten kleinschalige op de lokale markt gerichte verkooppunten worden. Toeristen moeten worden geweerd door invoering van het ingezetenencriterium.

Wietpas weer van stal gehaald

Dit laatste is geheel in strijd met de categorische jarenlange afwijzing van dezelfde burgemeesters van het ingezetenencriterium. De burgemeester van Utrecht riep dat hij echt geen medicijn gaat slikken voor een ziekte die hij niet heeft in reactie op het ingezetenencriteirum en weigerde dit in zijn gemeente in te voeren. Hetzelfde geldt voor de burgemeesters van alle andere grote steden. Ook burgemeester Schneider wilde niet aan de wietpas. Nu is hij plotseling pleitbezorger geworden van dit gedrocht van een maatregel. Het vogeltje zingt zoals het gebekt is en dat kan dagelijks een heel ander liedje zijn.

Waarom Cannabis Social Clubs?

Waarom deze burgemeesters ineens aanhanger zijn van Cannabis Social Clubs blijft duister. Deze clubs maken geen winst, luidt het ideaalbeeld, maar in Spanje – de grote voortrekker van het CSC-model – heeft het  Hooggerechtshof afgelopen jaar een grote Spaanse CSC’s juist afgeserveerd als een goed geoliede criminele organisatie. De teelt kon onmogelijk aan de vraag voldoen, zodat CSC’s  gedwongen zijn hun cannabis te betrekken van…. juist, de beroepsmatige illegale cannabistelers. Zo zijn we weer terug bij af. Een goed functionerende CSC loopt tegen precies dezelfde problemen op als een coffeeshop. Alleen het etiket verandert, de inhoud is identiek.

Wat de toekomst is van de Spaanse CSC’s moeten we afwachten. Hoe de overheid de gesloten keten denkt te controleren is nog niet bekend.

De berichten van de burgemeesters over non profit verstrekking van cannabis komen vreemd over omdat cannabis als geen ander product heeft bewezen bij uitstek een enorme commerciële potentie te hebben.

Tientallen miljarden winst in de VS

Het onafhankelijke Amerikaanse onderzoeksinstituut Tax Foundation heeft deze week na een uitvoerig onderzoek van feiten en financiën gepubliceerd wat de belastingopbrengsten zijn als de verkoop van hasj en wiet in de VS wordt gelegaliseerd. Dit is uiteraard afhankelijk van de hoogte van de accijns, maar kan in eerste instantie oplopen tot 28 miljard dollar.

Winst- en inkomstenbelasting bedragen respectievelijk $ 5,5 en $ 1,5 miljard. Een accijns van 10% levert alleen in Washington $ 5,3 miljard op. Als in alle staten van de VS cannabis wordt gelegaliseerd kunnen zij samen tussen $ 5 en $ 18 miljard ophalen, zo becijferde de Tax Foundation.

De Nederlandse overheid zou bij non profit distributie van cannabis eveneens miljarden belastinginkomsten mislopen.

Het is de hoogste tijd dat bestuurders zich eens goed achter de oren krabben en de minister van financiën eens laat berekenen hoeveel coffeeshophouders nu al aan de schatkist bijdragen. Ik voorspel dat het dan direct gedaan is met CSC’s en deze een wisse dood sterven.

 

Amsterdam, 19 mei 2016